Chocococococostaart

 

Dit is waarschijnlijk het grappigste recept dat ik ooit gelezen heb. Daarom heb ik het gewoon gekopieerd van de site waar ik het gevonden heb.  En het is niet alleen grappig… mijn collega’s op het werk zijn meer dan enthousiast 🙂

Ere wie ere toekomt, het origineel vind je op boring baking, maar in dit geval was het helemaal niet boring. Zelfs niet bij het lezen.

Ingredienten voor de taart zelf:

300ml water, 90g cacaopoeder, 250g bloem, 500g rietsuikers, een beetje zout (zeg twee kneepjes), 2 theelepels bakpoeder, 350ml cocosmelk, 130g arachideolie (maar dit mag zeker ook zonnebloemolie zijn als je net als ik niet snapt wat arachideolie is), 3 eieren

Doe even het cacaopoeder in kokend water roeren, en laat dit een nachtje of in ieder geval een paar uur in de koelkast staan. Mocht dit een spontaan bakmoment zijn, laat dan maar met dat laten staan en stoot gelijk door naar het daadwerkelijke bakwerk (dat is een ongeteste betaversie maar het komt vast goed). Verwarm dan de oven voor op 170 ºC.

Stop vervolgens de bloem, suiker, zout en bakpoeder in een grote kom en sla dit in elkaar. Dit is de droge cakemeuk. Ga dan de natte cakemeuk stuk voor stuk toevoegen, die wordt gevormd door de cocosmelk, olie en eieren, en zorg dat dit ook een beetje lekker gemengd raakt met de droge zooi. Pak dan dat al dan niet lekker koude/opgestijfde cacaowater en flikker dit in die grote droognatte kom.

Als je moeilijk wil doen bak je nu een enkele taart die je later horizontaal in tweeen moet hakken. Als je wil dat het echt lekker smeuiig wordt heb je al twee taartvormen (25cm doorsnee) geregeld, en verdeel je dat beslag over deze vormen. Afijn, ervanuit gaande dat je slim bent, stop je die twee vormen in de oven voor 50 minuten. Als je pauper bent en maar 1 vorm hebt, moet je zelf maar bedenken hoe lang die er in moet, want dan wordt het natuurlijk helemaal niet smeuiig meer met zo’n gigantische dikke taart.

Terwijl de cake lekker aan het opwarmen is, kun je verder met de cocosjes. Rooster de cocosrasp in de oven op een met bakpapier beklede bakplaat in circa 10 minuten goudbruin. Dit is zo’n naaierige pijnboompitten situatie, want er lijkt een fasetransitie op te treden in de cocosrap tussen ‘nog steeds witter dan wit’ en ‘zwartgeblakerd’. Opletten dus.

Voor de tussenlaag en topping:

200g cocosrasp, 300g zache boter, 300g poedersuiker, 300g mascarpone

Pak de hopelijk al half gesmolten boter want anders mengt het voor geen meter, en klop dit door de poedersuiker en nog 4 lepels cocosrasp, en pleur tenslotte de mascarpone erin. Dit moet even lekker in elkaar gebeukt worden, zodat het een glad goedje is.

I love it when a plan comes together

Haal die cake(s) na 50 minuten uit de oven (veel succes met recht snijden als je 1 dikke megacake hebt). Smeer dan met een lekker groot mes of zo’n professioneel stuk bakgereedschap je mascarcocos prut tussen de twee helften, en daarna er helemaal overheen, zodat het een gigantisch wit monster is. De laatste stap is het sprenkelen van die gebakken cocosrasp over het geheel. Tadaaaaa, dit is echt heul heul lekker!!

Boring Happy baking!